مدیریت ورودی ذهن
ذهن انسان هم همانند دیگر متعلقات او نیاز به مراقبت و البته مدیریت دارد. همان طور که هرگز قراری که با رییستان گذاشته اید ار فراموش نمی کنید، نباید قرارهایی که با خودتان می گذارید را نیز نادیده بگیرید. مهمتر اینکه چه کسی بهتر از خودتان می تواند به شما در رسیدن به زندگی دلخواهتان کمک کند؟
ورزش، خواب، غذای سالم و اختصاص دادن زمانی برای مطالعه یا گوش دادن به کتاب های صوتی راه هایی جهت سرمایه گذاری بهتر برای خودمان است. برخی از افراد ممکن است برای اندیشه، روابط روحانی یادعا و تعمق ارزش قائل شوند، در حالی که گروهی دیگر به داشتن مهارت اهمیت دهند.
توجه و مراقبت از خویش در مرکز حیه های دیگر زندگی قرار گرفته چرا که دو حیطه های دیگر مستلزم سلامت و عاقبت هستند. اگر به خودتان اهمیت ندهید، روابط شما نیز تحت الشعاع قرار می گیرند. به همین ترتیب اگر زمان لازم برای حفظ سلامت روحی و جسمی خود اختصاص ندهید، در شغل خود نیز خوب ظاهر نخواهید شد.
با اولویت دادن به حیطه " خود شما" و برنامه ریزی زمانی برای آن، آغاز کنیم. در سطوح پایه ای، ما در طول روز به زمانی برای خواب، رعایت بهداشت و تغذیه سالم و کافی نیاز داریم. ممکن است در نگاه اول براورن این نیازها ساده به نظر برسند.
با اختصاص دادن زمان لازم برای مقوله " خویشتن" زمان کافی برای اندیشیدن در مورد برنامه روزانه خود و تحسم فرد دلخواهتان را دارید. با داشتن جسم و روحی قدرتمند، انرژی و قدرت لازم برای عمل به قول هایتان را نیز خواهید داشت. شاید از خودتان بپرسید:" خوب، داشتن یک برنامه منظم خیلی خوب است، اما اگر نتوانستیم طبق این برنامه ریزی پیش برویم چه؟"
گاهی درباره بازه زمانی خواب اظهار نظرهای متفاوتی می شنویم اما باید به این نکته تاکید کنم که برخلاف نظر های زیادی که درباره تایم زمان خواب وحود دارد و گاهی از بین 5 ساعت تا 8 الی 10 ساعت در منابع متنوع متغیر است باید بگویم که این میزان به طور دقیق آن چیزی حدود 6 الی 8 ساعت است که البته این هم به میزان نیاز هر فرد به این استراحت متغیر است و ما به خواب با کیفیت نیاز داریم؛
گاهی مانند همه افرادی که برنامه می کنند که بین 7 الی 8 ساعت بخوابند تعیین می کنیم که همین میزان بخوابیم. این کار در شروع فرآیند کمی سخت است و می بینیم که در ابتدا با اختلال مواجه می شود و ساعتهایی را از این پهلو به آن پهلو می شویم و علی رغم تلاش زیادی که برای خوابیدن و به خواب رفتن انجام می دهیم؛ اما نتیجه میسر نمی شود و این باعث ناامیدی ما می شود و متوجه می شویم که طبق برنامه پیش نمی رویم.
گاهی به دنبال این شرایط به این فکر می کنیم که چقد ربد است که نمی توانیم طبق برنامه بخوابیم و فردا صبح چه احساس بدی خواهیم داشت و بعد به کارهایی که روز بعد باید انجام شوند فکر می کنیم. ان قدر این فرایند ادامه پیدا می کند که دیگر هیچ فکری به سرمان نمی رسد. در واقع بی خوابی به مشکل رایجی برای ما تبدیل می شود.
با کمی جستجو و تامل درباره این شرایط پی می بریم که همین نشخوار فکری خودش عامل مهمی برای عدم تمرکز است، الان که متوجه می شویم که این غوطه ور شدن در این افکار عامل اصلی به هم ریختگی خواب من است حل مسئله برای من آسان خواهد بود.
به محض اینکه استرس و نسخوارهای فکری متوقف می شوند، بی خوابی ها نیز از بین می روند.
نکته مهم قضیه این است که در مورد خواب کافی و با کیفیت، وقتی در مورد نتایج و اتفاقاتی که در حیطه اختیارات ما نیست استرس نداشته باشیم و در عوض به ورودی ها توجه کنیم، همه چیز خود به خود حل می شود. نتایج مثبت زمانی که برای انجام کاری اختصاص می دهیم، امید است نه قطعیت.
اقدام اساسی
* اول از همه زمان مشخصی را به خودتان اختصاص دهید. شما در مرکز حیطه های زندگی قرار دارید. اگر برای خودتان وقت صرف نکنید، دو حیطه دیگر نیز اسیب می بینند.
* سر موقع مشخص حاضر شوید. نتیجه کار همیشه تحت کنترل شما نیست، اما زمانی که برای انجام آن صرف می کنید در اختیار شماست.
* ورودی بسیار مهم تر از خروجی است. وقتی صحبت از زندگی دلخواه شماست، اطمینان از وقت گذاشتن برای ارزش هایتان تنها موضوعی است که باید بر آن تمرکز کنید.