تدارک خودباوری
تدارک موفقیت شغلی
مردم اغلب ایده های عالی دارند که آن ها را فقط به رویاهای خود می سپارند و هگز عملی در واقعیت انجام نمی دهند تا اجرای آن را ببینند.
ممکن است زنی نسبت به زن دیگری باهوشتر باشد و ایده های خلاق تر بیشتری داشته باشد و با وجود این کمتر موفق شود؛ چرا که آن زن ایده ی خود را جدی تر تلقی می کند، آن ها را می پروراند، توسعه می دهد و برای پذیرش آن ها در محل کار مبارزه می کند.
تفاوت در قدرت ذهنی نیست بلکه در حرکت و انگیزه است، یعنی میزان تعهد است.
گاهی ما به خود اهمیت نمی دهم و خودم را جدی نمی گیرم. ما ایده ی خود را خوار می شماریم؛ چرا کهبه این دلیل است که ایده ی من است. این زمان است که آشفته و ناراحت می شوم؛ چرا که مردم همانند آن رفتاری که ما با خودمان داریم با ما رفتار نمی کنند.
گاهی وقتی به افکار خود تردید داریم؛ تمایل داریم که محصولات خودمان را خوار بشماریم. اگر ما از خودتاییدی عقلانی بهراسیم؛ ممکن است که هوش خود را مخفی کرده و استعداد های درونمان را پنهان می کنیم.
گاهی ما باید با حماقت انفعالی ناشی از عدم اعتماد به نفس خودمان برخورد کنیم؛ بهترین روش کاربردی همان رشد، مطالعه موفقیت و تشخیص دادن تفاوتها بین افراد موفق و ناموفق است.
حالا اقدامی که ما باید در این زمینه انجام شود شامل موارد زیر است:
- به محض رسیدن ایده به ذهن آن را یادداشت کن
- داشتن دفترچه یادداشتی که همه حال با خود دارند، حتی موقع خواب
- به محض رسیدن ایده جالب آن را یادداشت کن
این مورد سوم بسیار مهم است. به یاد داشته باشیم که ننوشتن باعث فراموشی می شود. گاهی ایده ها ابتدا جالب به نظرمی رسند اما با بررسی اجمالی متوجه می شویم که اصلا جالب نیستند.
یا ایده ی ما نیازمد انرژی زیاد است اینجاست که می طلبد که کارهایی که در زمینه بهبود و رشد آن است را باید یادداشت کنیم و بعد به ان ها عمل کنیم.
یکسری از ایده ها هستند که به نظرمان درست اند؛ این ها همان هایی هستند که باید پرورش داده شوند.
همواره باید یاد بگیریم که چگونه می توانیم یک پیشنهاد را به وضوح، مختصر و قاطعانه آماده کنیم. برای رسیدن به آن باید استقامت و پایداری به خرج دهیم. گاهی هم پیش می آید که در ابتدای کار موفق و پیروز نباشیم. شاید هم نیاز باشد ایده هایی قبل از اولین ایده مطرح کنیم.
رسیدن به صمیمیت
در مورد دو انسانی که با هم صمیمیت ندارند و کوچکترین حرفی باعث جدل می شود و گفتگوی تدافعی به هم می گیرند؛ راه حل های زیر بسیار کاربردی است.
- آنها باید 12 ساعت را با هم در یک اتاق کاملا تنها باشند؛ بدون اینکه کتابی بخوانند.
- آنها نباید تلویزیون تماشا کنند.
- در این مدت تحت هیچ شرایطی از اتاق بیرون نروند.
- استفاده از هر وسیله ای که مانع از برقراری ارتباط شان با هم بود؛ جایز نبود.
- حتی نباید در این مدت به تحصیل، کار و مورد دیگری فکر کنند.
- در صورتی که کودکی دارند، در این مدت بچه های خود را به شخص دیگری جهت نگهداری بسپارند.
- بهتر است فضای انتخابی هتل باشد( زیرا به راحتی بتوانند از خدمات هتل مانند نهار، ... استفاده کنند.
- در صورت ایجاد مشاجره هر کدام از هر دو آزاردهنده اتاق را ترک نکنند.
- درباره هر چه شده در حد ممکن با هم صحبت کنند.
- فقط بر روی خودشان تمرکز کنند.
در این سیر چون راه های فرار از وضعیت مسدود است؛ پیشرفت های غیرمنتظره ایجاد می شود و هر دو طرق به سطح عمیق تر از صداقت و صمیمیت قدم می گذارند.
این آزمایش گام نهادن به سرزمین ناشناخته وجود است و آنچیزی که اتفاق می افتد قابل پیش بینی نیست.
برگزیدن شادمانی
ما باید شاد زیستن را به یک هدف اگاه مبدل کنیم نه اینکه فقط در آرزوی ان باشیم.
اکثر افراد شادیها و غم هایشان را در قالب حوادث بیرون بیان می کنند. آن ها شادیشان را با اشاره به نکات مثبت و غمهایشان را با اشاره به نکات منفی شرح می دهند؛ این موضوع یعنی اینکه حوادث مشخص می کند که باید شادمان باشیم.
شاخه های تعیین کننده حالت شادی شخص:
- خودباوری - اعتقاد به اینکه ما به جای فشار خارجی، شکل دهنده سرنوشت هستیم.
ما باید کاری کنیم که شادمانی برایمان طبیعی باشد.
اقداماتی که می توانیم برای پررنگ تر شدن این پدیده در وجود ما بیانجامد:
- خود را به شاد زیستن متعهد بدانیم
- درباره ی روش هایی که افراد به وسیله ی آن شاد زندگی می کنند را مطالعه می کنند؛ این مطالعه درباره ی شادی افراد نشان می دهد که آنها تجربیات خود را به طریق در ذهنشان نگاه می کنند که با حداکثر سرعت ممکن زندگیشان را به روشنی در پیش روی ذهنشان قرار می دهند و موارد منفی را در تاریکی پیش زمینه قرار میدهند.