مداد طراحی
به طور کلی طراحی را می توان شیوه ای از بیان دانست. همان گونه که نویسنده یا گوینده کلمات و لغات را انتخاب می کند. سپس به بیان می پردازد. طراح نیز با انتخاب شیوه مناسب و به کار بستن ابزار و مهارت خویش، زبان و گویشی مناسب به کار می برد. با این تفاوت که اولا مخاطبان یک اثر هنری جمع زیادی از انسانها هستند؛ چرا که یک اثر واضح و رسای هنری نیازی به ترجمه ندارد.
دیگر اینکه بیان به صورت طرح و شکل مدتها پیش از پیدایش خط و زبان، وسیله برقراری ارتباط بین انسانها بوده است. و بالاخره طراحی ساده ترین شکل توصیف است و دقیقا به همین علت است که اقوام بدوی و بسیاری دیگر، از این شیوه برای رفع نیاز ارتباطی خود استفاده می کردند.
هنر طراحی که در آغاز برای تهیه و تکامل نقاشی به کار می رفت، رفته رفته وسیله ای برای تجسم اکتشافات علمی شد. آدمی کنجکاوری بی نظیری برای شناسایی رموز طبیعت داشت و با چشم مغز همه اشیا را بررسی می کرد.
با توجه به تکنولوژی زمان حاضر ابزارهای طراحی بسیار متنوع اند. لیکن در اینجا صرفا از وسایلی نام می بریم که به عنوان ابزارهای اصلی اولیه برای طراحی شناخته شده اند. به سهولت در دسترس می باشند و مهم تر از همه نتیچه مورد نظر را براحتی ارائه می دهند .
برای طراحی به طور معمول از سطوحی با کیفیت های متفاوت و متنوع استفاده می شود. که اغلب از ان به عنوان سطوح اثر پذیر یاد می شود.
انواع کاغذها و مقواهای بی شمار و گوناگونی که در اطراف خود می بینیم و گاه چوبها و فیبرها، ورقهای پلاستیکی، فلزی، دیواره ها و ... قابلیت دارند که خطوط و طرحهای ترسیم شده را به عنوان اثری کامل به نمایش گذارند. لیکن سطوح مورد نظر در اینجا، کاغذ و مقواهای متداول و در دسترس است.
ترسیم خط بر روی همه کاغذها امکان پذیر است ولی با تجربه عملی می توان دریافت که کدام نوع کاغذ برای چه وسیله ای مناسبتر است. انواع کاغذهای در دسترس عبارت اند از کاغذ کاهی، کاغذ نازک سفید، کاغذ سفید طراحی، کاغذهای زبر برای مداد، مقواهای نازک و ضخیم با بافتهای درشت و ریز برای طراحی با زغال، مقوای آبرنگ یا مکنده برای کار با آب مرکب، کاغذ و مقوای براق گلاسه با وزنهای مختلف برای کار با قلم فلزی و مرکب، کاغذ و مقوای پاستل سفید و رنگی و ... .
علاوه بر کاغذ و مقوا وسایل دیگری نیز وجود دارد که خطوط را با آنها ترسیم می کنند و به عنوان ابزار اثرگذار شناخته می شود.
ساده ترین و معمولی ترین وسیله برای طراحی " مداد" است. مدادها انواع مختلفی دارند و به همین نسبت توانایی های متنوعی را برای طراح فراهم می کنند. اثر رنگی مداد سیاه هم متفاوت است.
ماده اولیه مداد گرافیت است که در گذشته به صورت طبیعی و بدون حفاظ بود. لیکن امروزه با حذف ناخالصیهای گرافیت و افزودن موادی مانند گل رس، موم یا پارافین و استفاده از حفاظ چوبی و گاه فلزی یا پلاستیکی در دسترس عموم قرار می گیرد.
علامتهای ویژه ای برای شناسایی مدادها وجود دارد همچون H. F.B. و نمایانگر مدادها از لحاظ نرمی و سختی، خشکی و چربی دسته بندی می شوند. علاوه بر آن در کنار این علامتها شماره هایی نیز وجود دارد و بیانگر درجات مختلف تیرگیها و تنوع در ارائه اثر بجا مانده است.
به عنوان مثال در مدادهایی با علامتH مداد شماره H1 سخت تر و کم رنگ تر از H است و هر قدر شماره ها بالاتر برود میزان سختی و کم رنگی مغز آن افزوده می شود تا شماره H9 که اصطلاحا کربن فشرده به سختی الماس در آن به کار می رود.
مدادهایی با علامت F از انواع خشک اما پررنگ تر از گروه H هستند و مدادهای گروه B مناسب ترین گروه مدادها برای طراحی به شمار می روند و برخلاف مدادهای H هر قدر بر شماره آن افزوده می شود. میزان نرمی و تیرگی آن نیز بیشتر می شود تا بدانجا که شماره B14 با مغزی بسیار نرم و ضخیم، طیف وسیع و متنوعی از درجات تیرگی و روشنی را ارائه می دهد.
استفاده از مدادهای گروه B نیز برای بدست آوردن انواع تیرگی و روشنی ها مناسب است و در طراحی اهمیت ویژه ای دارد. بسیاری از طراحان از چند نوع مداد به طور همزمان استفاده می کنند. لیکن در اینجا تنها یک مداد بسته به نوع موضوع، اندازه کار و شیوه طراحی یا کافی است و یا به تنهایی می تواند در ترسیم نازک ترین و کم رنگ ترین خط تا پر رنگ ترین خط مورد نیاز شما را یاری کند.
در ادامه بیشتر بخوانید:
1-ترس 2- سه گانه روانشناختی 3- روش تغییر مسیر فکری 4- جامعه هدف کنترل کنندگان روانی