شناخت رنگ2

رنگ های داغ:

بهترین نمونه ی رنگ داغ، قرمز خاصی است که با هیچ رنگی مخلوط نشده است و در قوی ترین حالت خود قرار دارند. رنگ داغ بسیار جلب توجه می کند و به طرح، حالت برجسته ای می دهد رنگ داغ یک رنگ گرم، قوی و تهاجمی است و همچنین با چنین قدرتی که دارد، سیستم عصبی انسان را تحریک می کند.

رنگ های یخ: 

رنگ یخ، بخیندان و برف را به خاطر می آورد و احساساتی که به وسیله آن ایجاد می شود، در مقابل احساساتی است که رنگ داغ ایجاد می کند. این رنگ به رنگ آبی اشاره دارد که روشنایی بسیار دارد.

وقتی رنگ گرم و سرد در کنار هم قرار می گیرند(مانند آتش و یخ) حالت نوسان ایجاد میکنند. یعنی احساس های متفاوتی را ایجاد می کنند.

رنگ های گرم:

به رنگ های واقع در بین دو طیف نوری زرد و نارنجی، رنگ های گرم می گویند. همه ی این رنگ ها دارای رنگ قرمز هستند. مانند قرمز، نارنجی، زرد- نارنجی، این رنگ ها در ترکیب شان رنگ زرد و قرمز دارند که احساسات گوناگونی را به وجود می آورند. 

رنگ های گرم دارای طولانی ترین طول موج هستند. به همین دلیل دیدن آنها، انرژی بیشتری نیاز دارد. رنگ های گرم هیچان آور و نشاط انگیز هستند و به احساسات و هیجانات، شدت می دهند و طرح های رنگی گرم و دوستانه ای را به وجود می آورند. رنگ های گرم زنده و درخشان هستند و بیشتر به چشم می زنند. 

این رنگ ها در طراحی به رنگ های " نزدیک" معروف هستند. زیرا باعث می شوند اشیا نزدیکتر از فاصله واقعی شان به نظر برسند. گرمای این رنگ ها مانند غروب بر محیط اطراف می تابد و آن را تحت تسلط خود در می آورد.

رنگ های سرد:

رنگ ابی، اساس رنگ های سرد است. این رنگ ها به خاطر اضافه شدن رنگ زرد به ترکیب شان از رنگ های یخی جدا می شوند. رنگ های قرار گرفته بین دو طیف نوری سبز و بنفش را رنگ های سرد می نامند. رنگ هایی مانند زرد- سبز، آبی- سبز، آبی فیروزه ای و سبز خالص را رنگ های سرد می نامند و در طبیعت دیده می شوند. این رنگ ها احساس طراوت و تازگی به ما می بخشند. 

رنگ های سرد، میزان فعالیت های بدن را پایین می آورند و آرام بخش و تسکین دهنده هستند. رنگ های سرد در طراحی به رنگ های " دور" معروفند. زیرا باعث می شوند اشیا دوتر از فاصله واقعی شان دیده شوند. همین ویژگی رنگ های سرد باعث می شود که فضاها ار بزرگ تر و متعادل تر نشان دهند. 

رنگ های روشن:

رنگ های روشن، ملایم کم رنگ ترین رنگ ها هستند. ان ها روشنی خود را از نبود رنگ قابل مشاهده در ترکیب شان می گیرند و تقریبا شفاف هستند. وقتی روشنی رنگ ها زیاد می شود، تفاوت بین رنگ های مختلف کم می شود. رنگ های روشن محیط را بزرگ تر نشان می دهند و به فرد احساس نشاط، سکوت، آرامش و روشنی می بخشند.

رنگ های تیره:

رنگ های تیره رنگ هایی هستند که در ترکیب شان رنگ سیاه وجود دارد. این رنگ ها فضا را کوچکتر نشان می دهند. رنگ های تیره دارای قدرت تاثیرگذاری بالایی هستند. این رنگ ها در بافت های گوناگون مانند چرم، پارچه و وسایل منزل یک اثر به یاد ماندنی به وجود می اورند و نشان دهنده ثروت و مقام اجتماعی بالا هستند. ترکیب رنگ های تیره و روشن یک روش معمول برای نشان دادن تضادها و تفاوت ها در طبیعت است، مانند شب و روز.

رنگ های کروماتیک:

بین رنگ های قرمز، زرد، آبی، سبز و ... از یک سو و رنگ های سفید، سیاه و خاکستری از سوی دیگر تفاوت وجود دارد. به رنگ هایی که در طیف رنگی می باشند، کروماتیک می گویند. رنگ های کروماتیک بسیار زیاد هستند که مهم ترین آن ها، رنگ های اصلی( زرد، قرمز و آبی) می باشند.

رنگ های اکروماتیک:

کیفیتی که در اغلب رنگ ها وجود دارد، در رنگ های سفید، سیاه و خاکستری وجود ندارد. به این سه رنگ که فاقد رنگ هستند، رنگ اکروماتیک می گویند. رنگ سفید در واقع رنگ نیست؛ بلکه عدم وجود رنگ است.

برای مطالعه کامل شناخت رنگ مطلب شناخت رنگ1 را مطالعه کنید.

برای مطالعه مطالب بیشتر می توانید به هر کدام از لینک های زیر مراجعه کنید.

1-شناخت رنگ 1    2-آبرنگ   3-پاک کن در سیاه قلم     4-نکات مهم در رنگ روغن      5- عناصر بصری2