شروع

همه ماحتما دوستی داریم که می گوید که "من ایده شرکت ایبی را داشتم". کاش آن را عملی می کردم و در آن صورت الان یک میلیاردر بودم". اما این منطق از روی احساس و توهم است. داشتن ایده ایبی هیچ ربطی به تاسیس واقعی آن ایده ندارد. کاری که انجام می دهید اهمیت دارد، نه چیزی که به آن فکر می کنید یا می گویید یا برای آن برنامه می ریزید.

اگر فکر می کنید ایده شما ارزشمند است، سعی کنید آن را عرضه کنید و ببینید که در ازای آن چه دریافت می کنید. پاسخ این سوال احتمالا این است که چیز زیادی به دست نمی آید. تا زمانی که واقعا شروع به ساختن چیزی نکنید، ایده درخشان شما فقط یک ایده است و هرکس یکی مثل آن را دارد.

استنلی کوبریک این توصیه را به فیلمسازان مشتاق دارد: که یک دوربین در دست بگیرید و یک فیلم با هر نوع و موضوعی بسازید. کوبریک می دانست وقتی تازه کار هستید، نیاز به خلق کرن دارید. مهم ترین چیز شروع کردن است. بنابرین یک دوربین بگیرید، دکمه ضبط را بزنید و شروع به فیلمبرداری کنید.

ایده ها ارزان و فراوان هستند. ایده پردازی بخش کوچکی از کسب و کار است که تقریبا بی اهمیت است. موضوع اصلی ان است که آن را چگونه اجرا می کنید.

هیچ وقت نگویید که وقت ندارم چرا که این یک بهانه است.

شایع ترین بهانه مردم اینست که وقت کافی ندارم. گاهی افراد ادعا می کنند که عاشق راه اندازی یک شرکت، یادگیری نواختن یک ساز، بازاریابی برای یک اختراع، نوشتن کتاب و یا هر چیز دیگری هستند منتها وقت کافی برای آن ندارند.

اما بدانید که اینطور نیست و همیشه وقت کافی وجود دارد به شرطی که به درستی آن را صرف کنید. فکر نکنید که برای شروع پروژه تان، لازم است کار روزمره تان را ترک کنید. ثابت قدم باشید و شب ها روی پروژه تان کار کنید.

به جای تماشای تلویزیون و انجام بازی کامپیوتری بر روی ایده خود کار کنید. به جای ساعت 10 ساعت 11 به رختخواب بروید. اما منظور من شب زنده داری کردن و یا شانزده ساعت کار کردن در طول روز نیست، بلکه منظور اینست که کمی فشرده تر در هفته روی ایده تان کار کنید.

وقتی این کار را انجام می دهید در می یابید که هیجان و علاقه شما برای آن واقعی بوده یا فقط یک حس گذرا. اگر کارتان به نتیجه مثبتی نرسید، هر روز همین روند را ادامه دهید. شما ریسکی نکرده اید یا چیزی را از دست نداده اید. فقط مقدار زمان کمی وقت گذاشته اید که چیز مهمی نیست.

وقتی چیزی را واقعا بخواهید، صرف نظر از دیگر وظایف و تعهداتی که دارید، برای ان زمان می گذارید. حقیقت این است که بسیاری از افراد وقتی چیزی را واقعا نمی خواهند، به بهانه کم بودن زمان، از خودشان دفاع می کنند. به خود اجازه ندهید در دام بهانه ها گرفتار شوید. مسئولیت به واقعیت پیوستن رویاهای تان کاملا بر عهده خودتان است.

به علاوه زمان تمام و کمال هیچ گاه وجود ندارد. شما همیشه یا بسیار جوان یا پیر یا مشغله یا بی پول یا هر چیزی مثل آن هستید. اگر به طور مداوم در مورد زمان بندی درست کارها غر بزنید، انها هرگز اتفاق نمی افتند.

حالا می روید به سمت تولید محصول یا ارائه خدمت، می توانید انبوهی از ایده های بزرگ را خیلی سریع و یکباره به محصولی به درد نخور تبدیل کنید. مظمئنا نمی توانید هر کاری را که می خواهید، به بهترین نحو انجام دهید، چون زمان، منابع، توانایی و تمرکز محدودی در اختیار دارید. انجام درست یک کار هم به اندازه کافی سخت است. آن وقت چگونه شما تلاش می کنید ده کار را همزمان به خوبی انجام دهید؟ چنین چیزی را فراموش کنید. 

باید برخی از چیزهای مورد علاقه خود را به نفع چیز بهتری قربانی کنید. بلندپروازی خود را به نصف برسانید. عالی بودن نصفه، بهتر از بی کفایتی کامل است.

وقتی به یک چشم انداز می رسید، بیشتر ایده های بزرگ شما آنقدر هم بزرگ به نظر نمی رسند. اگر این ایده ها واقعا خارق العاده باشند، همیشه می توانید بخشی از انها را بعدا انجام دهید. بیشتر چیزها وقتی کوتاه تر می شوند، به کیفیت بهتری می رسند. کارگردان ها صحنه های خوب را کوتاه می کنند تا فیلم بهتری بسازند. 

موسیقیدانان برخی قطعات را برمی دارند تا آلبومی عالی داشته باشند. نویسندگان برخی صفحات را حذف می کنند تا بهترین کتاب را تحویل بدهند. 

کم کردن را شروع کنید و عالی شروع کردن را کنار بگذارید چرا که جمله " عالی و کامل شروع کردن یعنی من هیچگاه شروع نخواهم کرد. من باید عالی شدن را با کنار گذاشتن چیزهایی که ظاهرا خوب به نظر می رسند شروع کنم.

منبع: " دوباره فکر کن" 

اثرگذاری