عملکرد مناسب
با قرار دادن همه آثار هنری دنیا در یک اتاق، موزه بزرگی نخواهید داشت، بلکه این یک انبار خواهد بود.
چیزی که یک موزه را بزرگ و عالی می کند، اشیایی است که نباید وجود داشته باشند و شخصی است که با قرار گرفتن آنها روی دیوار مخالفت کند. موزه دار کسی است که هوشیارانه تصمیم بگیرد که چه اشیایی باید باشند و چه اشیایی نباید باشند. این مثل یک فرایند ویرایش است. اشیایی که نباید روی دیوار موزه باشند، همواره از اشیایی که باید باشند بیشترند.
بنابرین، اشیایی که از آنها صرف نظر می کنید مهم هستند. مثل یک موزه دار به طور مستمر به دنبال حذف و ساده سازی باشید. به چیزهای واقعا ضروری بجسبید. همه چیز را خلاصه کنید تا به مهم ترین بخش ها برسید. همواره این روند را تکرار کنید. چیزهایی را که کنار گذاشته اید، هر زمان لازم شد می توانید دوباره برگردانید.
"زینگر من" یک اغذیه فروشی معروف در آمریکاست و این شهرت را به این دلیل به دست آورده که مالکان آن خودشان را مثل یک موزه دار می دانند. آنها تنها به فکر پر کردن قفسه های خود نیستند، بلکه خود را مسئول آنها می دانند. هر بطی روغن زیتونی که تیم " زینگر من" می فروشد، منطق خاصی دارد: آنها معتقدند هر یک از این روغن ها عالی هستند. آنها سال ها با عرضه کننده آن آشنا بوده اند و زیتون ها را از نزدیک دیده اند و همراه با او چیده اند و به همین دلیل، از صحت و عطر و طعم عالی روغن خود مطمئن هستند.
برای مثال، ببینید که مالک زینگر من چگونه روغن زیتون پس اولیوو را در وب سایت شرکت توصیف کرده است:
سال ها پیش طبق یک پیشنهاد اتفاقی این روغن را برای اولین بار چشیدم. روغن های فراوانی مثل این روغن وجود دارند که با بطری های زیبا در فروشگاه ها چشم نوازی می کنند، اما به اندازه کافی عالی نیستند. در حالی که پس اولیوو، به محض چشیدن نظرم را جلب کرد. این روغن عالی فخوشمزه و طبیعی بود. هر چیزی که در یک روغن به دنبال آن هستم را داشت. هیچ ضرری در این روغن وجود ندارد. این محصول در مقایسه با روغن بسیار مرغوب و محلی توسکانی هنوز یکی از بهترین روغن ها در آمریکا محسوب می شود و طرفداران زیادی دارد.
در واقع مالک شرکت این روغن را امتحان کرده و براساس مزه ای که دارد برای فروشگاه خود انتخاب کرده است. اینجا هیچ صحبتی از بسته بندی، بازاریابی با قیمت گذاری نیست. همه چیز بر کیفیت متمرکز است. او محصول را امتحان کرد و وقتی به نتیجه رسید، آن را در فروشگاهش عرضه کرد. این رویکردی است که شما هم می توانید داشته باشید.
تصمیم گیری به موقع یعنی پیشرفت
وقتی در تصمیم گیری ها تعلل می کنید، آنها انباشته می شوند. تصمیم های انباشته شده گاه ممکن است نادیده گرفته شوند، یا عجولانه با آنها برخورد گردد و یا کلا از آنها صرف نظر شود. در نتیجه، مشکلات موجود در بین این تصمیم ها همچنان حل نشده باقی می مانند. " در هر زمان که می توانید بیایید در مورد آن فکر کنیم" را به " بیایید در مورد آن تصمیم گیری کنیم" تبدیل کنید. به تصمیم گیری متعهد باشید و منتظر راه حل تمام و کمال نمانید. تصمیم بگیرید و پیش بروید.
باید به ربتم مناسبی از انتخاب کردن برسید. وقتی در جریان یکی پس از دیگری تصمیم گیری ها قرار می گیرید، در خود انگیزه و روحیه مناسب برای حرکت ایجاد کنید. تصمیم گیری یک پیشرفت جدی است. هر تصمیمی که می گیرید، چیدن آجری در فونداسیون شخصیت شما است. مشکل از زمانی شروع می شود که تصمیمات خود را به امید به دست آوردن پاسخی مناسب تر در آینده، به تعویق می اندازید. پاسخ مناسب تری وجود نخواهد داشت. شانس یک تصمیم گیری درست در امروز، به همان اندازه فرداست.